Szumy uszne (tinitus)

Szumy uszne (tinitus) to wrażenie słyszenia nie będących słowami dźwięków przy braku zewnętrznych bodźców. Najczęściej występuje w wieku 50-60 lat. Dzwonienie, brzęczenie ma najcześciej pochodzenie z ucha wewętrznego lub układu nerwowego. Klikanie, pstrykanie wskazuje na pochodzenie z ucha zewnętrznego lub środkowego lub podniebienia.
Przyczyny szumów usznych są bardzo różnorożna je podzelić na problemy z uchem i ogólne.
Przyczyny uszne: utrata słuchu, hałas, urazy ucha, otoskleroza, choroba Meniera.
Przyczyny ogólne: nadciśnienie, anemia, leki: aspiryna, moczopędne, nadmiar alkoholu, przyczyny psychologiczne.
Szumy uszne (tinitus) wymagają szerokiej i szczegółowej diagnostyki, ponieważ taka sytuacja może wynikać z szeregu różnych sytuacji; czasem nie da się ustalić ostatecznie przyczyny. W przypadku wykrycia przyczyny usunięcie jej prowadzi zazwyczaj do ustąpienia objawów (chyba że zmiany są nieodwracalne). Ciekawą metodą radzenia sobie z szumami usznymi nieustalonego pochodzenia jest Tinitus Restraining Therapy - metoda polega na zagłuszaniu szumów występujących w uszach szumami zewnętrznymi – habituacja (można spróbować słuchać co jakiś czas rozstrojonego radia - jest to szczególnie pomocne przy zasypianiu). W przypadku utraty słuchu aparaty słuchowe mogą poprawić sytuację, ponieważ szumy otoczenia zagłuszają tinnitus. Stosuje się różne leki w zależności od sytuacji, żaden nie jest jednak uniwersalny.

Kiedy należy wyciąć migdałki?

Praktycznie każdy od czasu do czasu przechodzi jakąś infekcję gardła. Są też osoby, które regularnie chorują na anginy (zapalenie gardła i migdałków podniebiennych). W jakich sytuacjach powinniśmy zdecydować się na usunięcie migdałków (tonsillektomię)? Sytuacje, w których należy wykonać zabieg można podzielić na miejscowe i ogólnoustrojowe. Do wskazań miejsowych zaliczamy: częste anginy, przebyty ropień okołomigdałkowy, powiększone i bolesne okoliczne węzły chłonne oraz znaczne powiększenie migdałków utrudniające oddychanie i połykanie (taka sytuacja występuje głównie u dzieci). Wskazania ogólne związane są głównie z koniecznością usunięcia migdałków jako źródła zakażenia w chorobach autoimmunologicznych (takich jak choroba reumatyczna, zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia serca, zapalenie osierdzia, kłębuszkowe zapalenie nerek, powikłania neuropsychiatryczne np. zespół PANDAS). Przeciwwskazaniami do usunięcia są ciężkie choroby jak białaczka, agranulocytoza, gruźlica czy cukrzyca. Szczególnie mocno trzeba rozważyć wskazania do usunięcia u osób zawodowo pracujących głosem (śpiewaków, aktorów czy nauczycieli). Ostateczną decyzję o tonsillektomii podejmuje oczywiście lekarz laryngolog.