Google
Twoja wyszukiwarka

sobota, 4 lipca 2015

Czas na video!

Zapraszam do zobaczenia pierwszego Vloga:

https://youtu.be/o17YVR--T8w

niedziela, 15 grudnia 2013

Depresja

Depresja jest wbrew pozorom bardzo powszechnie występującą dolegliwością. Co 5 osoba doświadcza depresji w pewnym momenie swojego życia.
I mówimy tutaj o poważniejszym i dłużej trwającym obniżeniu nastroju a nie wyłącznie przejściowym smutku, który dotyka niemalże każdego (powyżej dwa tygodnie).
Podstawowe objawy depresji to obniżony nastrój, brak energii i brak przyjemności z rzeczy, które zazwyczaj cieszą.
Często dochodzą problemy ze snem (zazwyczaj bezsenność), apetytem i koncentracją.
W bardziej postępującej depresjii dochodzi do myśli samobójczych jak i mogą wystąpić objawy psychotyczne, częściowo podobne do tych w schizofrenii (często są to przekonania, że wnętrzności obumarły lub głosy z negatywnymi komentarzami lub nakłaniające do samobójstwa).

sobota, 16 listopada 2013

Demencja

Demencja (inaczej otępienie) jest nazwą grupy chorób, ktore prezentują się głównie problemami z pamięcią i obniżeniem sprawności umysłowej jak i postępujące problemy w samodzielnym funkcjonowniu.
Występuje ona najczęściej w starszym wieku, lecz warto zaznaczyć, iż demencja to obniżenie tej sprawności zdecydowanie bardziej niż to związane z naturalnym procesem starzenia się.
Demencja jest z reguły procesem postępującym, chociaż zdarzają się okresy częściowej poprawy.
.
Najczęstsze choroby powodujące demencję to choroba Alzheimera i otępienie naczyniowe, a mniej częste przyczyny to np. choroba Picka, Creutzfelda-Jakoba, Huntingtona czy Parkinsona.
W związku z tym, że jedyne jednoznaczne stwierdzenie diagnozy wymagałoby zbadnia wycinka mózgu, zazwyczaj stawia się prawdopodobną diagnozę na podstawie wywiadu z pacjentem i czasami badania obrazowego mózgu (jak Tomografia komputerowa czy Rezonans magnetyczny). Często występuje też  typ mieszany demencji a leczenie nie opiera się na lekach, które przynoszą tylko minimalną poprawę, lecz bardziej na zorganizowaniu kompleksowej opieki w zależności od zdolnści i potrzeb chorego.
Demecje są chorobami postępującymi i w zależności od typu i zaawansowania w momencie diagnozy jak i ogólnego stanu zdrowia prognoza może być od kilku mieśięcy do wielu lat.
Leczeniem demencji zajmują się lekarze psychiatrzy wieku podeszłego, neurolodzy jak i geriatrzy z pomocą rehabilitantów i opieki spolecznej.

wtorek, 12 listopada 2013

Zdrowie psychiczne

Powoli powracam po dluższej przerwie w publikowaniu na blogu.
Pragnę przybliżyć wam rożnrodne dolegliwości z zakresu zdrowia psychicznego.
Tutaj często używa się stwierdzenia, że problemy w zdrowiu psychicznym dotykają 1 na 4 osoby. Kiedy pomyślimy jednak o rodzinach i znajomych, będzie to dotyczyło niemalże każdego z nas.
Ostatnie 3 lata specjalizowałem się z psychiatrii w Londynie i zdobyłem tytuł MRCPsych, jestem więc w dobrej pozycji by przybliżyc wam tego typu schorzenia.
Oczekujcie więc artkułow na temat depresji, nerwic (zespołów napięciowych), problemów z alkoholem i narkotykami, schizofrenii, chorobie dwubiegunowej, anoreksji i innych związanych z tym zagadnień.

wtorek, 10 kwietnia 2012

Zawieszenie porad

Niestety, ale w obecnym czasie nie jestem w stanie odpowiadac na pytania w sensownym czasie, postanowilem wiec zawiesic porady.
Przepraszam tych, ktorzy oczekiwali na odpowiedz, ale praca, egzaminy i wymogi zycia osobistego uniemozliwiaja mi dalsze regularne odpowiedzi na pytania.
Mam nadzieje, ze jeszcze kiedys bede w stanie wrocic do udzielania porad.

niedziela, 2 października 2011

Awaria

Z rożnych przyczyn nie odpowiadałem na pytania przez dluzszy czas.
Jesli ktos jeszcze czeka na odpowiedz to sie doczeka, w zwiazku z tym, ze 'zaleglych' pytan jest sporo, moze to troche potrwac.
Odpowiedz na pytania dotyczace naglych problemow moze przydac sie komus z podobnymi objawami.
W miedzyczasie postaram sie odpowiadac na zadawane pytania na bierzaco.
pozdrawiam

niedziela, 3 maja 2009

Pandemia świńskiej grypy???


Terroryści wyszli już z mody, nie znaleziono broni masowej zagłady i w ogóle ludzie przestali się już tak bać. Potrzeba nowego wspólnego wroga, tak by można było znowu poczuć się społeczeństwem, tak by dziennikarze znowu mieli co robić.

Na dzień dzisiejszy potwierdzono niecałe 1000 przypadków 'świńskiej grypy' - wywołanej przez szczep wirusa grypy A H1N1. Zmarło około 25 osób.

Skąd biorą się obawy? Mieliśmy na początku XX wieku wielką pandemię grypy, zachorowała około jedna czwarta ówczesnych mieszkańców Ziemi, zmarło wtedy około 70-100 milionów osób, co nietypowe głównie młode i zdrowe dorosłe osoby (śmiertelność rzędu 1-2,5%). Istotnym faktem pozostaje jednak, iż było to 90 lat temu i zaraz po pierwszej wojnie światowej.

Ptasią grypę jako ludzkość przeżyliśmy i chyba ucierpieliśmy znacznie mniej niż się baliśmy, wydaje mi się, że ze świńską grypą będzie podobnie. Zdjęcie i więcej informacji na temat grypy - Wikipedia

czwartek, 26 marca 2009

Przerwa w poradach, urlop.


Przez najblizsze kilkanascie dni wyjezdzam na wakacje i nie wiem jak to bedzie z dostepem do internetu, wiec moge nie byc w stanie odpowiadac na wasze pytania. Z góry przepraszam, ale z pewnoscia tydzien snowboardu we włoszech sprawi, ze wroce ze zdwojona energia do blogowania.

sobota, 14 marca 2009

Choroba refluksowa przełyku


Mój znajomy, lek. Konrad Kokurewicz napisał ebooka (książka elektroniczna) o chorobie refluksowej. Został on wydany przez wydawnictwo Escape Magazine. Jeżeli ktoś z was cierpi na tą chorobę polecam ebooka, zwlaszcza część traktującą o samodzielnym leczeniu dolegliwości. Książkę i informacje o autorze mozna przeczytać klikając tutaj.

wtorek, 10 marca 2009

Śmierć profesora Religi


Profesor Religa był bez wątpienia nie tylko najsławniejszym polskim kardiochirurgiem ale w ogóle najbardziej rozpoznawanym lekarzem. Sławę zdobył przełomowymi na swój czas, heroicznymi, często wielogodzinnymi operacjami na sercu, jako pierwszy w polsce wykonał udany przeszczep serca (co jeszcze do niedawna wydawało się niemożliwe). Zapewne część sławy wynikała również z jego kontrowersyjności (sporą część życia palił papierosy) i publicznej/politycznej działalności. Niestety nawet najbardziej znany polski lekarz nie był w stanie uniknąć chorób. W 2007 wykryto u niego złośliwy nowotwór płuca, pomimo szybkiej operacji nastąpił nawrót choroby i prof. Religa zmarł w dzień kobiet 2009. Czapki z głów. Rest in peace.

sobota, 7 marca 2009

Jak wypadła tegoroczna szczepionka przeciw grypie? Niezależne badanie opinii polskich internautów.

Mój znajomy - lek. Konrad Kokurewicz prowadzi na swej stronie badania na temat szczepionki na grype. Weź udzial w ankiecie również Ty.

Moi Drodzy jest akcja!
Sprawdźmy jak wypadła tegoroczna szczepionka przeciw grypie.
Wszystkie medyczne źródła trąbią jednym głosem: szczepić.
Ja także jestem zwolennikiem szczepienia.
Ale…
Co jakiś czas trafia do mojego gabinetu wściekły Pacjent skarżący się, że tak jak po szczepieniu to jeszcze nigdy nie chorował.

Zachęcam wszystkich zarówno szczepionychjak i nie szczepionych do wzięcia udziału w ankiecie!Proszę poinformuj kogo możesz by wziął udział w tym badaniu!
Jeśli prowadzisz bloga - napisz na nim o tej akcji.Możesz ustawić opis na gg z linkiem, posłać maila,napisać na forum etc.
Im więcej osób odpowie na to pytanie tym bliżej będziemyprawdy o szczepieniu przeciw grypie.
Jestem ogromnie ciekaw jak wypadną wyniki.
Dziękuję za oddane głosy! Zagłosuj i Ty!
http://meduzo.pl/grypa-badanie/

wtorek, 10 lutego 2009

Kolejna ksiazka za darmo


Wydawnictwo zlote mysli szaleje. Wypuscili kolejna ksiazke, ktora mozna sciagnac za darmo i dopiero pozniej zdecydowac czy i ile jest ona warta.

Jest to ebook 'Praca a sukces' Witolda Wójtowicza.
Nie ma żadnego haczyka - każdy może wziąć udział w tej promocji. Zasada będzie prosta: > Ściągnij > Przeczytaj > Zdecyduj, ile warta jest ta wiedza > I dopiero zapłać

Polecam. Jest to na prawde wartosciowa publikacja.
Ale pospiesz sie. Ksiazka dostepna tylko do 9 marca 2009.

środa, 28 stycznia 2009

Zdrowotne aspekty wina

Starożytne łacińskie przysłowie brzmi: „In vino veritas, in aqua sanitas” co można przetłumaczyć jako: W winie prawda, lecz w wodzie zdrowie. Ostatnimi czasy jednak dowiedziono, że również „In vino sanitas”! O co chodzi, czy upijanie się winem jest zdrowe?

W latach 90 odkryto tzw. „francuski paradoks” – niższy odsetek chorób krążenia (miażdżycy, zawałów) pomimo „niezdrowego” trybu życia, w związku ze spożywaniem czerwonego wina. Jest to związane z zawartymi w winie polifenolami, związkami o charakterze przeciwutleniaczy. Warto zaznaczyć, iż związki te zawarte są również w białym winie, jest ich jednak tam 10-krotnie mniej. Im bardziej wytrawne czerwone wino (zawierające więcej garbników) tym lepsze dla profilaktyki chorób krążenia.
Nie należy tego jednak rozumieć, w sposób: im więcej tym lepiej, ponieważ zawarty w winie alkohol szkodliwie wpływa na wątrobę, żołądek i układ nerwowy. Właściwa ilość to 1-3 kieliszków wina dziennie (w zależności od płci i masy ciała).
Wino nie jest jedynym czynnikiem zmniejszającym ryzyko chorób układu krążenia, ważna jest również uboga w tłuszcze nasycone i cholesterol dieta, regularny wysiłek fizyczny, niepalenie, relaksacja etc

środa, 17 grudnia 2008

Wysoki cholesterol

Moja mama napisała mi niedawno, iż ma nieco podwyższony cholesterol, lekarz przepisał jej statynę, jedna tabletka do wzięcia na noc. Moje podejście do tego problemu jest odrobinę inne, zacząłbym od próby zmiany diety i stylu życia. Dopiero przy braku efektu tego typu działań po kilku miesiącach trzeba rozpocząć terapię lekami. Od czego więc zacząć?


Cholesterol ma dwie podstawowe frakcje LDL ('zły cholesterol') i HDL ('dobry cholesterol'), chodzi więc nie tylko o całkowity poziom, lecz tez o stosunek frakcji (LDL powinien być niski i HDL wysoki).


1. Umiarkowane ćwiczenia fizyczne. Nie tylko obniżą poziom cholesterolu, lecz również pomogą zrzucić zbędne kilogramy i poprawić ogólną sprawność. Nalepsze są ćwiczenia aerobowe - bieganie, aerobik, jazda na rowerze. 30 minut 4 razy w tygodniu i stopniowo zwiększaj intensywność.


2. Stres, kawa, papierosy. Trudno uniknąć i wyeliminować to wszystko z naszego życia. Dlatego techniki relaksacyjne, kawa w niedużej ilości i bez dużej ilości tłustego mleka, papierosy najlepiej wyeliminować całkowicie, wpływają negatywnie nie tylko na serce i płuca.


3. Dieta.

Postaraj się ograniczyć spożywanie tłuszczów zwierzęcych, nie chodzi wyłącznie o smalec i słoninę, lecz również o mięsa, sery, mleko i majonez.

Jedz dużo ryb, zwłaszcza tłustych jak makrela, tuńczyk, sardynki, śledzie; zawierają one korzystne kwasy tłuszczowe omega 3.

Jedz produkty wzbogacone w sterole, tłuszcze roślinne, które ograniczają wchłanianie cholesterolu z przewodu pokarmowego do krwi. Szukaj margaryn i jogurtów ze sterolami.

Korzystny wpływ ma również czosnek, wiem, że nie każdy kocha czosnek tak jak ja, można więc zastosować bezzapachowe wyciągi.

Czytałem dodatkowo o korzystnym wpływie masła orzechowego.

Wszystko powyższe wymieszać i popić lampką czerwonego wina, jedną lampką! (oczywiście żartuje, produkty można spożywać oddzielnie, rozkładając wszystko w trakcie tygodnia).


4. Suplementy.

Witamina E zmniejsza szansę na odkładanie się cholesterolu w ścianie naczyń (miażdżyca).

Korzystny wpływ mają także witaminy z grupy B, magnez i chrom.


Na zdrowie! (zdjęcie pobrane z wikipedia.org)

czwartek, 11 grudnia 2008

Lekarstwa kardiologiczne część 2

Wybór leku i dawki
Do leczenia każdej z chorób serca dostępnych jest kilka różnych leków. Lekarz wybierze te, które mają największe prawdopodobieństwo na bycie skutecznymi i są odpowiednie i bezpieczne dla Ciebie. Jednakże ludzie różnie odpowiadają na poszczególne leki, więc ciężko jest mieć pewnosc, że będą pasowały u danego pacjenta. To samo odnosi się do dawkowania leków. Często odpowiednia dawka może być osiągnięta wyłącznie metodą prób i błędów. Czasami do ustalenia dawki potrzebne są regularne pomiary cisnienia krwi lub badania krwi.

W jakich przypadkach stosowane są leki?
Leki 'kardiologiczne' używane są w leczeniu:
dusznicy bolesnej
zawalu
nadcisnienia
niewydolnosci serca
zaburzen rytmu
wad zastawkowych serca
zbyt wysokiego poziomu cholesterolu
Niektóre leki przynoszą korzysci we więcej niż jednej chorobie, niektóre są stosowane w profilaktyce choroby wieńcowej serca.

Dusznica.
Jest uczuciem dyskomfortu lub bólu w klatce piersiowej, które może być wywołane aktywnoscią fizyczną lub emocjami. Dusznica powodowana jest niewystarczającym dop
ływem tlenu do mięsnia sercowego. Dzieje się tak w przypadku gdy naczynia wieńcowe (tętnice dostarczające krew bogatą w tlen do mięsnia sercowego zwężają się przez stopniowe odkładanie się materiału tłuszczowego (miażdżyca) w cianie naczyń. Z czasem naczynia stają się tak zwężone, że nie są w stanie dostarczać wystarczającej ilosci krwi dla serca. Główne leki stosowane do zapobiegania lub leczenia dusznicy to beta-blokery, blokery kanałów wapniowych, nitraty, aktywatory kanałów potasowych, leki przeciwplytkowe, jak aspiryna, która używana jest często z innym lekiem przeciwpłytkowym - klopidogrelem.
Atak serca
Nazywany również zawałem miesnia serca. Dochodzi do niego najczęsciej w wyniku zakrzepu blokujacego naczynie wieńcowe, które było wyjsciowo zwężone przez stopniowe odkładanie się materialu tluszczowego w scianie naczynia (miażdżyca). Początkowe leczenie obejmuje leki umierzające ból i inne mające za zadanie rozpuszczać zakrzep i aspirynę. Inne leki są często potrzebne aby zwalczyć konsekwencje i zapobiegać następnemu zawałowi.
Nadcisnienie tętnicze
Jesli cisnienie tetnicze pozostaje ciągle wysokie może prowadzić do choroby naczyń wieńcowych serca, niewydolnosci serca, udaru i zniszczyć nerki. Jest spora grupa różnych leków, które można stosować w celu obniżenia cisnienia, między innymi inhbitory enzymu konwertującego angiotensynę (ACEI), antagonisci angiotensyny II (sartany), beta-blokery, blokery kanałów wapniowych, lei moczopędne (diuretyki), alfa-blokery, metyldopa, moxonidyna. Szeroko zakrojone badania naukowe (badanie ASCOT) wykazalo, ze ludzie z nadcisnieniem przymujacy kombinacje blokera kanalow wapniowych i inhibitora enzymu konwertujacego angiotensyne (ACEI) w celu obnizenia ich cisnienia tetniczego mieli znacznie mniejsze ryzyko ataku serca, udaru czy wystapienia cukrzycy w porownaniu z ludzmi przyjmujacymi beta-blokery czy diuretyki. Badanie porownywalo wylacznie niektore z tych lekow -amlodypine (bloker kanalow Ca) i perindopril (ACEI) wobec atenololu (beta-bloker) i bendroflumetiazydu (diuretyk). Dalsze badania bylyby potrzebne aby udowodnic podobny efekt innych lekow z tych grup. badanie wykazalo rowniez, ze ludzie z nadcisnieniem przyjmujacy kombinacje ACEI z blokerem kanalow Ca oraz dodatkowo atorvastatyne (lek obnizajacy cholesterol) mieli o polowe mniejsze ryzyko ataku serca czy udaru, nawet jesli ich wyjsciowy poziom cholesterolu byl prawidlowy.
Jakiekolwiek leki przyjmujesz obnizasz ryzyko udaru czy zawalu poprzez utrzymywanie swego cisnienia tetniczego we wskazanych wartosciach. Nalezy pamietac, ze badanie ASCOT porownywalo wylacznie jeden z obnizajacych cisnienie beta-blokerow (atenolol). Beta-blokery sa bardzo dobre u ludzi, ktorzy mieli zawal, maja niewydolnosc krazenia lub dusznice. Jesli przyjmuesz beta-bloker nie powinienes go odstawiac gwaltownie. Jesli masz jakies watpliwosci odnosnie swych lekow kontynuuj przyjmowanie ich az do wizytu u lekarz. wiecej informacji na temat badania ASCOT znajdziesz na stronie http://www.bpassoc.org.uk/
(niestety w jezyku angielskim) inne informacje o nadcisnieniu w jezyku polskim mozesz pobrac tutaj (kliknij prawym klawiszem myszy i wybierz, zapisz jako).
Niewydolnosc krążenia
Termin niewydolność krązenia okresla stan gdy serce nie jest w stanie pompowac wystarczajacej ilosci krwi. Wyżniamy cztery stadia niewydolnosci krazenia. Poszczegolne stadia odrozniaja sie innymi objawami wystepujacymi w kazdym z nich od zadyszki i latwego męczenia się w początkowych do puchacych stop, kostek, czy brzucha w pozniejszych stadiach. Najczestszymi przyczynami niewydolnosci krazenia sa zawal serca i nadcisnienie tetnicze. Diuretyki, czesto w polaczeniu z ACEI i czasami glikozydami naparstnicy (digoksyna) sa tu najczesciej uzywanymi lekami. Czasami, gdy dana osoba nie moze przyjmowac ACEI stosuje się antagonistów angiotensyny II (sartany). Gdy pacjent nie moze przyjmowac powyzszych stosuje sie nitraty i inne wazodilatatory (leki rozkurczajace naczynia). W niektorych przypadkach stosuje sie tez diuretyki oszczedzajace potas. Niektore beta-blokery stosowane sa w przypadkach lagodnej i srednio zaawansowanej niewydolnosci krazenia.
Arytmie
Do leczenie arytmii seca stosuje sie wiele roznorodnych lekow (opisane beda pozniej), stosuje sie tu czasem rowniez tzw antykoagulanty.
Choroby zastawkowe serca
Chore lub zniszczone zastawki serca wplywaja na przeplyw krwi przez serce. Powoduje to wzmozony wysile dla serca i krazenia. Leki stosowane do zwalczenia objawow to ACEI, digoksyna i diuretyki. Jeśli wszczepiona jest mechaniczna zastawka potrzebne sa antykoagulanty. Są one czasem rowiez przepisane w przypadku wszczepienia naturalnej zastawki. Nitraty i blokery kanałów Ca nie sa odpowiednie dla ludzi z niektorymi wadami zastawkowymi serca, podobnie niektorzy pacjenci nie moga przyjmowac ACEI. Jeśli masz wade zastawkowa serca lekarz wyjasni, ktore leki sa odpowiednie dla Ciebie.
Zapobieganie chorobie wiencowej serca
Leki moga zostac uzyte do kontroli niektorych z czynnikow ryzyka w przypadkach gdy zmiana stylu zycia nie jest wystarczajaca. Obejmuje to leki obnizajace cholesterol, leki obnizajace cisnienie i zmniejszaajace krzepliwosc krwi (aspiryna).

poniedziałek, 10 listopada 2008

Świetna książka za darmo

Wydawnictwo Złote Myśli oferuje jedną ze swych najlepszych książek pełną wersję hitowego ebooka Nikodema Marszałka pt. "Motywacja bez granic"do pobrania za darmo, po przeczytaniu zdecyduj ile jest warta. Możesz przesłuchać darmowy fragment tutaj:

Dlaczego zdecydowali się oferować jedną ze swych najlepszych pozycji za darmo? "Chcemy, pomóc ludziom w Polsce osiągnąć sukces,
dostarczając im praktycznej wiedzy, jak również
motywacji do działania, żeby skutecznie zastosowali
tę wiedzę w swoim życiu. Chcemy pomagać im zmieniać
swoje życie na lepsze."

Sukces definiujemy jako osiągnięcie równowagi
pomiędzy życiem prywatnym i zawodowym. I chcemy,
aby każdy człowiek w Polsce mógł wykorzystać swoje
szanse!
Nie ma żadnego haczyka - każdy może wziąć udział w tej promocji. Zasada będzie prosta:
> Ściągnij
> Przeczytaj
> Zdecyduj, ile warta jest ta wiedza
> I dopiero zapłać

Ściągnij tutaj

Jak mówi Mateusz Chłodnicki, szef wydawnictwa:
"

Jesteśmy tak pewni wartości tej publikacji, że poszliśmy na całość! Bez żadnych haczyków - proste zasady. Pobierasz, czytasz, a potem decydujesz, ile chcesz zapłacić. Powyższa opinia nie jest bynajmniej przypadkowa, gdyż "Motywacja bez granic" zebrała już 424 oceny, a Czytelnicy ocenili ją na 5,40/6.

Zdecydowaliśmy się na taki krok, aby wiedza zawarta w tej książce trafiła do jak największej liczby osób. Wierzymy w to, że każdy po przeczytaniu tej książki będzie chciał za nią zapłacić, bo po prostu jest ona doskonała. Niektórzy mówią, że jesteśmy naiwni i nikt nie będzie płacił... ciekaw jestem jak Ty zareagujesz. Czy w ogóle przeczytasz tę książkę?

Przeczytaj i odmień swoje życie - teraz jest na to najlepszy moment! Liczę na to, że każda osoba, która doczytała do tego miejsca, kliknie teraz w ten link, a następnie pobierze tę niesamowitą publikację autorstwa Nikodema Marszałka, przeczyta ją i samodzielnie oceni ile ta wiedza jest warta."

wtorek, 4 listopada 2008

Lekarstwa kardiologiczne

Miałem dziś przyjemność tłumaczyć z angielskiego na polski podczas badania wysiłkowego EKG. Niestety okazało się, że choruje na dusznicę bolesną i ma teraz do przetrawienia sporo nowych informacji. Obiecałem też przetłumaczyć książeczki, które otrzymała na wizycie: pierwsza o niektorych lekarstwach stosowanych w kardiologii i druga o wykonywanych badaniach. są całkiem spore, dlatego będę dodawał fragmenty po kawałku, gdy znajdę czas na tłumaczenie.

Lekartwa na serce

Wersja angielska jest stworzona przez British Heart Foundation

Spis treści:
Wstęp
Dlaczego jest tak dużo różnych leków
Co robią leki sercowe
Jakimi drogami przyjmuje się te leki
Jak często należy przyjmować leki
Efekty uboczne
Wybór leku i dawki
Dlaczego używamy leków
Podział leków inhibitory ACE, leki antyarytmiczne, leki przeciwkrzepliwe, Aspiryna ( i inne leki przeciwpłytkowe), beta-blokery, Blokery kanałów wapniowych (antagoniści wapnia), leki obniżające cholesterol (oraz lipidy), leki moczopędne, nitraty, aktywatory kanałów potasowych, leki trobolityczne (rozpuszczające skrzepliny), inne leki na nadciśnienie
Inne preparaty
Inne źródła informacji

Wstęp
Uczyniono wielkie postępy w leczeniu chorób serca, w znacznej mierze dzięki wynalezieniu wielu leków. Opisujemy tu różne leki stosowane w chorobach serca - dusznicy bolesnej, (zawale) ataku serca, niewydolnści serca, zaburzeniach rytmu czy chorobach zastawek. Omówimy również leki stosowane na nadciśnienie, obniżające cholesterol i zapobiegające krzepnięciu. Wyjaśnimy dlaczego leki mogą zostać przepisane i jak działają. Opiszemy również najczęstsze działania niepożądane. Poniższy tekst nie zastąpi konsultacji lekarskiej, rozmowy z farmaceutą lub pielęgniarką, lecz ma za zadanie pomóc w zrozumieniu tego co starają się wytumaczyć.

Dlaczego jest tak dużo różnych leków?
Wiele różnych leków jest stosowanych w chorobach serca, można je jednak sklasyfikować w pewne kategorie. Ten sam lek może mieć różne nazwy handlowe, lecz zawsze na opakowaniu podawana jest również nazwa międzynarodowa, choć oczywiście mogą one być przepisane pod nazwą producenta. Czasem dwa leki są połączone w jedną tabletkę i mają oddzielną nazwę. Leki w poszczególnych grupach mają podobne właściwości, choć są między nimi różnice. Na przykład leki obniżające ciśnienie działają na różne sposoby: niektóre działają na ściany tętnic, inne na nerki a jeszcze inne na miejsca w mózgu odpowiedzialne za kontrolę ciśnienia. Jeśli z jakiegoś powodu nie możesz brać jednego z leków możliwe jest branie innego typu. Lekarze mają więcodrobinę możliwości manipulacji w doborze leczenia. Niektóre z leków są stosowane w różnych chorobach serca.

Co robią leki "sercowe"?
Większość leków używanych w chorobach serca wpływa na krążenie krwi, analogicznie jak mechanik dostraja wadliwie funkcjonujący silnik.


Drogi przyjmowania lekow kardiologicznych:
doustna - wiekszosc lekow jest przyjmowana ta droga w postaci tabletek, kapsulek czy proszkow, ktore moga byc polkniete lub rozpuszczone w wodzie
podjezykowa - gdy umieszczamy tabletke pod jezykiem i pozwalamy sie jej rozpuscic
aerosol - gdy rozpylamy lek bezposrednio pod jezyk
plastry - umieszczamy plaster zawierajacy lek na skorze i lek stopniowo sie wchlania
dozylnie - lek moze byc wstrzykniety bezposrednio do zyly lub rozpuszczony w kroplowce
domiesniowo - wstrzykniecie do miesnia, najczesciej w posladek lub udo
podskornie - wstrzykniecie leku w tkanke podskorna

Jak czesto musze brac leki?
Niektore leki przyjmujemy wylacznie wtedy gdy pojawiaja sie objawy (jak dusznica). Inne, jak te na nadcisnienie lub zapobiegajace dusznicy nalezy przyjmowac regularnie, tak jak przepisane przez lekarza (w wiekszosci przypadkow przyjmujemy je raz lub dwa razy dziennie, chociaz czasem czesciej). Zaprzestanie przyjmowania przepisanych lekow na wlasna reke moze byc niebezpieczne. Jesli pojawia sie jakies efekty uboczne, skontaktuj sie z lekarzem, lecz nie zaprzestawaj przyjmowania przepisanych lekow.

Następna strona mówi o dostępnej książeczce, w której można notować informacje o przyjmowanych lekach etc.

Efekty uboczne/działania niepożądane:
Większość eków stosowanych w leczeniu chorób serca jest dosyć bezpieczna. Groźne efekty uboczne są rzadkie. Jednakże niewielkie efekty uboczne zdarzają się stosunkowo często, dlatego powinieneś znać najczęstsze z nich. Działania niepożądane wynikają z działania leku. Dla przykładu, jeśli weźniesz zbyt dużą dawkę leków przeciw nadciśnieniu Twe ciśnienie może spaść za bardzo i będziesz czuć się słabo. Efekty uboczne to działania nie wynikające z główego działania leku np. wysypki skórne. Lekarz i farmaceuta powinni ostrzec Cię przed najczęstszymi działaniami ubocznymi przepisanych leków. Dla większej ilości informacji możesz przeczytać dołączoną do leku ulotkę. Zgodnie z prawem powinny być tam zawarte wszystkie możliwe działania uboczne, choć niektóre z nich są bardzo rzadkie.
Co jeśli wystąpią u mnie efekty uboczne? Jeśli wystąpią u Ciebie jakieś nowe objawy, ważne abyś poinformował lekarza. Nie przestawaj jednak przyjmowania leków bez porady medycznej, gdyż może być to niebezpieczne. Jeśli jesteś zmartwiony o mniejsze efekty, poradź się farmaceuty.

niedziela, 7 września 2008

Doktor Parkinson w Nowym Jorku

Praktykowanie medycyny wyłącznie przez internet nie jest możliwe. Jednak to co robi doktor Parkinson to dosyć ciekawe rozwiązanie. Filmy niestety tylko po angielsku.




wtorek, 5 sierpnia 2008

Rak prostaty


Miałem przyjemność pracować ostatnie 3 miesiące na urologii, przez co ten temat stał mi się dużo bardziej bliski i wydaje mi się cennym jego przybliżenie.

Czym jest prostata?
Jest to gruczoł o średniej wielkości kasztana (12), który występuje wyłącznie u mężczyzn i znajduje się tuż pod pęcherzem moczowym. Cewka moczowa odprowadzająca mocz z pęcherza (1) przebiega przez środek prostaty zanim dotrze do prącia. Dlatego jeśli prostata jest powiększona możesz mieć problemy z oddawaniem moczu. Gruczoł jest częścią układu rozrodczego i wytwarzany tam płyn wchodzi w skład nasienia. Rozrost prostaty jest kontrolowany przez testosteron, który wytwarzany jest głównie w jądrach (17).
Wraz z wiekiem prostata się powiększa i dochodzi do zmniejszenia przepływu i wstawania w nocy w celu oddania moczu, takie powiększenie zazwyczaj ma charakter łagodny i nazywane jest łagodnym przerostem prostaty.

Czym jest Rak Prostaty?
Twe ciało zbudowane jest z milionów komórek, które ciągle odnawiają się. Kiedy wzrost nowych komórek wymyka się spod kontroli i zaczyna naciekać otaczające tkanki mówimy o nowotworze. Złośliwą postać nowotworu nazywamy rakiem. Czasem komórki rakowe mogą oderwać się od pierwotnego ogniska i rozprzestrzenić w organiźmie powodując dalsze uszkodzenia - mówimy wtedy o przerzutach.
Przyczyna raka prostaty nie jest dokładnie poznana, rozważa się wpływ diety i obserwuje rodzinne występowanie.
Rak prostaty należy do najczęstszych wśród mężczyzn. W rzeczywistości praktycznie każdy kto będzie żył wystarczająco długo będzie miał raka prostaty. Nie oznaca to jednak, że będzie wiedział o jego istnieniu, miał jakiekolwiek objawy, potrzebował leczenia czy umrze z tego powodu.

Jakie są objawy?
Objawy mogą być podobne jak w łagodnym przeroście - zmniejszenie przepływu moczu, wstawanie w nocy do toalety i trudności w oddawaniu moczu. Często nie ma żadnych objawów, aż do momentu zaawansowanego stadium choroby. Krew w nasieniu może wskazywać na raka, może mieć jednak również błahe pochodzenie. Na obecność przerzutów mogą wskazywać bóle kości, mogą one jednak wynikać również z tzw artretyzmu.

Badania.
Podstawowym badaniem służącym do oceny prostaty jest badanie per rectum (przez odbyt). Lekarz wprowadzi palec do odbytu, aby ocenić wielkość i powierzchnię prostaty. Typowa pozycja do badania to leżenie na boku z podkulonymi kolanami.
Badania krwi - wykonuje się zazwyczaj podstawowe badania, aby ocenić funkcjonowanie nerek i poziom czerwonych krwinek, dodatkowo przeprowadza się specjalny test - PSA (antygen specyficzny dla prostaty. Podwyższony poziom PSA nie oznacza automatycznie, że masz raka, ponieważ może on być podwyższony w innych stanach jak zakażenia układu moczowego lub przy powiększonej prostacie.
Biopsje przezodbytnicze - przez odbyt wprowadza się sondę (specjalny rodzaj USG) i następnie za pomocą małych igieł pobiera się niewielkie fragmenty prostaty, które są następnie oceniane w laboratorium.
Dodatkowo mogą być wykonane badania radiologiczne (jak TK-tomografia komputerowa i MRI - rezonans magnetyczny) pozwalające ocenić prostatę i okoliczne narządy. W obydwu badaniach wjeżdża się na leżąco do swego rodzaju tuby i później komputer przetwarza otrzymane dane na obrazy przekrojów ciała. Może również zostać wykonany specjalny skan, aby sprawdzić czy ktoś chory nie ma przerzutów do kości.

Leczenie
Opcje leczenia są zależne od zaawanowania choroby, typu nowotworu i od kondycji zdrowotnej pacjenta. Czasem nie podejmuje się próby wyleczenia a jedynie spowolnienia i ograniczenia choroby. W niektórych przypadkach efekty uboczne leczenia byłyby gorsze niż sama choroba, dlatego, że u ponad połowy mężczyzn w wieku pomiędzy 70-80 mających raka prostaty nigdy nie wyjdzie on poza prostatę i nie będzie zagrażał życiu. Dlatego w niektórych przypadkach nie podejmuje się żadnego leczenia a jedynie obserwuje.

1. Uważne obserwowanie
Oznacza to regularne badania w celu monitorowania raka (badanie PSA i badanie prostaty przez odbyt). Nie podejmuje się żadnego aktywnego leczenia jeśli nie ma objawów. Oczywiście w przypadku rozwoju choroby rozważa się aktywne leczenie.

2. Leczenie hormonalne.
Testosteron reguluje tempo wzrostu prostaty i podobnie nowotworu. Poprzez zablokowanie wydzielania hormonu lub jego aktywności można znacznie spowolnić tempo wzrostu guza. Efektem ubocznym są najczęsiej napady gorąca, utrata popędu płciowego, impotencja i nadwrażliwość piersi. Jądra, produkujące testosteron mogą zostać usunięte w prostej operacji. Inną opcją jest podawanie leków blokujących produkcję testosteronu (zastrzyki raz na kilka miesięcy lub tabletki).

3. Operacja.
Radykalne usunięcie prostaty jest operacją mająca na celu jej usunięcie wraz o otaczającymi tkankami. Jest to jednak poważniejsza operacja związana z dłuższym pobytem w szpitalu. Przewagą tej metody jest to, iż jest to jednorazowa operacja i choroba zostanie wyleczona, pod warunkiem, że nowotwór jest wyłącznie w prostacie. Efekty uboczne to możliwe problemy z trzymaniem moczu i impotencja.

4. Radioterapia.
Komórki rakowe ulegają zniszczeniu przez wysokoenergetyczne promienie X. Stosowana jest zarówno we wczesnych etapach choroby jak w przypadkach gdy rak rozprzestrzenił się do kości i powoduje ból. Sama radioterapia jest bezbolesna, wiążą się z nią jednak efekty uboczne.
Inną opcją jest promieniowanie z niewielkich radioaktywnych "nasionek" implantowanych do prostaty.
Efekty uboczne radioterapii. Wiele osób doświadcza niewielkich lub żadnych konsekwencji tej metody leczenia i większość jest przemijająca. Podczas i zaraz po możesz czuć się zmęczony, warto rozważyć więc pomoc z transportem. W związku z tym, że promienie przechodzą przez fragment jelita może pojawić się biegunka, jeśli tak się zdarzy poinformuj o tym lekarza. Moga wystąpić również problemy w postaci dyskomfortu i potrzeby częstego oddawania moczu. Utrata włosów występuje wyłącznie w rejonie objętym leczeniem i włosy zazwyczaj odrastają po jej ukończeniu.

5. Chemioterapia
Ten rodzaj leczenia wpływa na to w jaki sposób komórki rakowe dzielą się i rosną. Stosowana jest rzadiej niż w przypadku innych nowotworów, zazwyczaj w zaawansowanych przypadkach choroby.

Jeśli któryś z fragmentów tekstu jest niejasny dajcie mi znać, postaram się wyprodukować jeszcze przyjaźniejszą dla użytkownika wersję.

Inne informacje o prostacie, penisie i innych męskich tematach dostępne są tutaj.

poniedziałek, 4 sierpnia 2008

Tematy

Chciałbym abyście w komentarzach do tego wpisu podawali tematy, ktore was najbardziej interesuja. Wierzę, iż ten blog jest swego rodzaju płaszczyzną komunikacji i dlatego interesują mnie wasze opinie i to jaką tematykę pragniecie widzieć na jego stronach. pzdr

wtorek, 1 lipca 2008

Alergie

Termin alergia powstał na początku ubiegłego stulecia. Obecnie, w gremiach lekarskich, używa się częściej określenia nadwrażliwość. Nadwrażliwość oznacza nadmierna reakcję układu odpornościowego na rozmaite związki o charakterze organicznym lub nieorganicznym, z którymi nasz organizm kontaktuje się drogą pokarmową, wziewną lub przez błony śluzowe i skórę. Jeżeli związki te występują w sposób naturalny w otaczającym nas środowisku, to mówimy o reakcji atopowej, albo atopii. Uważa się, że atopia jest dziedziczna, innymi słowy, że występuje rodzinnie, co potwierdzają obserwacje kliniczne. Stwarza ona predyspozycje do występowania typowych alergicznych dolegliwości, jak katar sienny, wysypki i astma oskrzelowa. Atopowy pacjent demonstruje w badaniach diagnostycznych podwyższony poziom przeciwciał IgE oraz dodatnie testy uczuleniowe. Na podstawie badań prowadzonych przez Światową Organizację Zdrowia występowanie atopii stwierdza się, co najmniej u 10% populacji na świecie, a co gorsza, liczba ta z roku na rok rośnie.

Korzenie
Korzenie alergii sięgają przewodu pokarmowego, a ściślej zaburzeń trawienia i przyswajania pokarmów oraz dysbiozy. Ogromna powierzchnia jelit, która u dorosłego człowieka przekracza 300 m2, jest najważniejszym miejscem kontaktu ze światem zewnętrznym. To właśnie tutaj inicjowane są pierwsze zaburzenia reakcji układu odpornościowego, których konsekwencją jest alergia pokarmowa. Ujawnia się ona już w okresie niemowlęcym i przebiega ona najczęściej w postaci wysypek, zaparć lub biegunek. Bardzo szybko prowadzi ona do dysbiozy jelit, czyli do rozwoju nieprawidłowych drobnoustrojów w obrębie jelit. W nadmiarze pojawiają się wówczas grzyby i bakterie beztlenowe kosztem pożytecznych pałeczek jelitowych. Dysbioza nasila reakcje nadwrażliwości w ten sposób powstaje mechanizm błędnego koła, który można przerwać jedynie poprzez leczenie. Leczenie dysbiozy jest sprawą nie tyle trudną, ile długofalową. Polega ono na właściwym żywieniu, stosowaniu leków roślinnych oraz podawaniu probiotyków, czyli drobnoustrojów, które przywracają równowagę we florze jelit. Ważnym elementem leczenia są probiotyki. Są one szeroko znane i dostępne w aptekach. Należą, między innymi, do nich Lakcid, Trilac, i Enterol. Stosowanie probiotyków powinno być długofalowe, przynajmniej przez okres 6 miesięcy i odpowiednio wydłużane, jeżeli w między czasie wystąpi konieczność leczenia antybiotykami. Zawsze, w pierwszej fazie leczenia podajemy Enterol, ponieważ ogranicza on rozplem grzybów i bakterii beztlenowych w przewodzie pokarmowym. W prostym schemacie takiego leczenia, na początku podajemy Enterol oraz Trilac lub Lakcid przez około 1 miesiąc, a następnie kontynuujemy sam Trilac lub Lakcid przez kolejne 5 miesięcy. Należy pamiętać, że kapsułek preparatu Trilac nie otwieramy przed połknięciem, ponieważ osłabia to działanie leku. Nowością na naszym rynku jest preparat Beneflora. Zawiera on 6 szczepów bakterii oraz włókna fasoli, które są pożywką ułatwiającą bakteriom namnażanie się w układzie pokarmowym. Beneflora zmniejsza objawy alergii pokarmowej. Związane jest to z tym, że zawarte w niej mikroorganizmy wytwarzają enzymy tnące czterołańcuchowe łańcuchowe aminokwasy (potencjalne alergeny, które wchłaniają się przy uszkodzonej barierze ochronnej ściany jelita) na jedno, dwu i trzyłańcuchowe, które nie mają zdolności uczulających. Zasady żywienia, które zapobiega rozwojowi dysbiozy są proste i polegają przede wszystkim na unikaniu produktów przetworzonych, zawierających konserwanty i sztuczne barwniki. Należą do nich, między innymi, większość gotowych słodyczy i cukierków, chemoutwardzalne tłuszcze, gotowe serki i jogurty owocowe, wędliny gotowe dania w proszku i konserwy, a także soki owocowe przygotowane z koncentratów. Leki roślinne podajemy w postaci naparów i odwarów ziołowych, które niestety nie są zazwyczaj akceptowane przez dzieci. Dzieciom możemy w zastępstwie podawać domowe zupy z tradycyjną gamą przypraw, wzbogaconą o rozmaryn i lubczyk. Nie używamy vegety, ani „kostek” rosołowych, ponieważ zawierają one glutaminian sodu.

Dziedziczność
Wczesna manifestacja alergii u niemowląt karmionych piersią oraz jej rodzinne występowanie świadczą o dziedzicznych predyspozycjach. Potwierdzają to intensywnie prowadzone badania genetyczne. Oznacza to, że matki alergiczne znacznie częściej rodzą dzieci ze skłonnościami do alergii. Na szczęście alergii nie tylko można zapobiegać, ale i leczyć i to we wszystkich etapach jej objawów. Przyszłe matki, u których stwierdza się reakcje atopowe powinny natychmiast rozpocząć leczenie lekami roślinnymi, które nie tylko zmniejszają mikrouszkodzenia w ścianie jelit, do których zawsze prowadzi reakcja alergiczna, ale również niszczą nieprawidłowe bakterie i grzyby w przewodzie pokarmowym, ograniczając w ten sposób zmiany dysbiotyczne. Można się w tym celu posłużyć gotowymi mieszankami ziołowymi, zalecanymi w zaburzeniach trawienia lub skonsultować się z lekarzem fitoterapeutą. Kobietom w ciąży, podobnie jak dzieciom, leki roślinne zamieniamy na zupy. Równolegle dbamy o prawidłowe żywienie i stosujemy probiotyki, zgodnie z zaleceniami opisanymi wyżej. Jeżeli testy uczuleniowe wykazują nadwrażliwość na określone produkty, należy unikać ich spożywania przez cały okres leczenia, który najczęściej trwa około pół roku.

Główni winowajcy
Wśród głównych czynników odpowiedzialnych za ujawnienie się alergii najważniejszymi są leki i nieprawidłowe odżywianie się, a ściślej dodawane do żywności chemiczne środki przedłużające jej trwałość, poprawiające smak i wygląd wyrobów. Bardzo wiele powszechnie stosowanych leków wykazuje działanie dysbiotyczne, czyli niszczące prawidłową florę przewodu pokarmowego, co powoduje wtórnie nadwrażliwość na rozmaite naturalne składniki pokarmów. Do takich leków należą między innymi antybiotyki, środki antykoncepcyjne, niesterydowe leki przeciwzapalne, reklamowane, jako przeciwbólowe. Lista ta jest długa i nie sposób jej tu w całości wymieniać. Zawsze, więc należy przed zażyciem każdego leku należy przeczytać dołączoną do niego ulotkę, i jeżeli w tzw. objawach niepożądanych opisane są zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego czy uczulenia, o ile jest to możliwe, spróbować alternatywnych metod leczenia. W prasie lekarskiej coraz częściej pojawiają się doniesienia o szkodliwym wpływie kontaktu z pestycydami. Te toksyczne związki zawierają powszechnie używane przez rolników i działkowiczów środki owadobójcze. Wyniki prowadzonych badań epidemicznych wykazują, że osoby narażone na kontakt z pestycydami znacznie częściej demonstrują objawy alergii niż grupy kontrolne, pozbawione takiego kontaktu.

Alergeny
Alergeny są to substancje, które wywołują uczulenie. Dzielimy je na alergeny wziewne, pokarmowe i kontaktowe. Wśród alergenów wziewnych dominują pyłki traw, drzew i kwiatów, a także roztocza kurzu domowego oraz sierść zwierząt. Są one przyczyną sezonowych katarów i zapalenia spojówek, obrzęków błon śluzowych górnych dróg oddechowych oraz astmy oskrzelowej. Rzadziej manifestują się wysypką. Alergenami pokarmowymi są przede wszystkim cząsteczki białka zawarte w produktach naturalnych, a także coraz częściej środki chemiczne dodawane do żywności. Alergeny pokarmowe powodują przed wszystkim wysypki i zaburzenia trawienia. U dzieci są one częstą przyczyną nawracających luźnych stolców lub zaparć. Alergeny kontaktowe to substancje, które w bezpośrednim kontakcie ze skórą wywołują podrażnienie i świąd. Mogą to być związki naturalne, bądź najczęściej syntetyczne. Taki charakter mają, dla przykładu, niektóre składniki kremów pielęgnacyjnych. Niezależnie jednak od rodzaju alergenu ujawnienie się objawów nadwrażliwości w stosunku do niego jest zawsze wtórne do istniejącej predyspozycji – wrodzonej, bądź nabytej w wyniku dysbiozy jelit. Ponadto, do pierwotnie występujących alergenów należą zwykle alergeny pokarmowe. Dlatego w leczeniu alergii nie można pominąć leczenia układu pokarmowego. Innymi słowy postępowanie terapeutyczne musi uwzględniać przywrócenie równowagi w trawieniu i przyswajaniu pokarmów.

Odczulanie
Odczulanie nie jest metodą leczenia alergii, ale służy łagodzeniu jej objawów. Niezależnie od sposobu przeprowadzenia zabiegów odczulania służą one jedynie doraźnej poprawie samopoczucia pacjenta i nie mają żadnego wpływu na ograniczenie predyspozycji do reakcji nadwrażliwości. Najłatwiej jest odczulać nadwrażliwość na pojedyncze antygeny. Niestety większość chorych demonstruje alergię w stosunku do wielu alergenów, co utrudnia proces odczulania. Ponadto, odczulenie w stosunku do określonego alergenu często inicjuje nadwrażliwość na inny. Istnieją obecnie przynajmniej trzy sposoby prowadzenia odczuleń. Alergolodzy podają niewielkie dawki alergenu w postaci tzw. szczepionek do odczulania. Do tej grupy leków należy Polinex, Alergovit, Katalet. Stosuje się je w iniekcjach podskórnych, wyłącznie w gabinecie lekarskim, ze względu na możliwość wystąpienia gwałtownej reakcji uczuleniowej. Można także zastosować homeopatyczne rozcieńczenia alergenu, przykładem takiego leku jest Pollens firmy Boiron, który zawiera pyłki traw, występujących we Francji. W Polsce dostępne są na zamówienie leki homeopatyczne, wykonane na bazie niemal wszystkich istotnych alergenów wziewnych. Odczulanie metodą homeopatyczną jest nie tylko skuteczne, ale również całkowicie bezpieczne i zasługuje na szerokie upowszechnienie. Istnieje również możliwość zastosowania zmiennych pól elektromagnetycznych, poprzez aparaturę firm Bicom i Vega. W każdym przypadku, podczas odczulania, koniecznie trzeba ograniczyć kontakt z alergenem. Oznacza to, że jeśli przedmiotem odczulania są alergeny pokarmowe, należy zastosować dietę eliminującą podaż tych alergenów, a odczulanie na alergeny wziewne wykonujemy w okresie poprzedzającym pylenie.

Emocje
Depresja, stres, zamartwianie niekorzystnie wpływają na czynność układu odpornościowego i mogą prowokować ujawnienie się alergii. Dlatego też ważnym elementem leczenia alergii jest poprawa stanu psychoemocjonalnego chorego. Efekt ten uzyskujemy najszybciej i najłatwiej poprzez leczenie ruchem, według zasad hatha joga. Dobór odpowiednich ćwiczeń należy do lekarza i powinien uwzględniać możliwości pacjenta. Oblicza Alergia ma wiele twarzy. Atopia oznacza jedynie predyspozycje do nadwrażliwości na substancje występujące w naturalnym środowisku. Nadwrażliwość ta może powodować choroby, które przebiegają z okresami zaostrzeń i remisji, albo sezonowo, w zależności od częstotliwości kontaktu z alergenem. Do najczęstszych chorób o podłożu atopowym należą wysypki, katar sienny i astma oskrzelowa. Należy przy tym zaznaczyć, że ich obraz kliniczny nie jest jednolity. Każdy choruje nieco inaczej, w sposób charakterystyczny tylko dla siebie.

Hartowanie
Podstawową czynnością układu odpornościowego jest walka z infekcją. Wyręczanie go w tej walce poprzez „osłonowe” stosowanie leków przeciwbakteryjnych prowadzi do rozwoju dysbiozy i prowokuje reakcje alergiczne. Większość sezonowych dolegliwości zakaźnych, takich jak przeziębienia, zapalenie gardła, grypa powodują zakażenia wirusowe, o charakterze samo ograniczającym się, czyli ustępują samoistnie, bez jakiegokolwiek leczenia. Jeżeli chcemy skutecznie skrócić okres choroby należy zastosować leki roślinne i homeopatyczne, które wzmacniają naturalną odpowiedź obronną. Leczenie antybiotykami nie ma w tych stanach żadnego uzasadnienia, może natomiast sprowokować ujawnienie się chorób o podłożu atopowym. Pismo „Infection and Immunity” opublikowało badania, które dowodzą, że przynajmniej niektóre bakterie mogą zapobiegać rozwinięciu się astmy i innych chorób alergicznych - ale tylko wtedy, gdy zakażenie poprzedza ekspozycję na alergen. Prawdopodobnie "nudzący się" system immunologiczny jest bardziej podatny na zaburzenia niż wytrenowany w bojach z zarazkami. W otaczającym nas środowisku żyją miliardy nieszkodliwych drobnoustrojów, które drogą pokarmową docierają do naszego organizmu, gdzie układ odpornościowy szybko i skutecznie je eliminuje. Wysoki poziom higieny, który wprawdzie chroni przed chorobami, ale również ogranicza nasz kontakt z tymi nieszkodliwymi mikroorganizmami i „rozleniwia” system odpornościowy. Zdaniem autorów publikacji jest to jedna z przyczyn, które spowodowały ogromny wzrost liczby chorób alergicznych w krajach rozwiniętych. O ile na początku wieku chorzy na alergię stanowili tam około 1 procenta społeczeństwa, to obecnie odsetek ten dochodzi do 30 procent. Osobnym zagadnieniem jest stopniowe przyzwyczajanie organizmu do kontaktu z alergenem. Należy, więc produkty zawierające silne alergeny, takie jak truskawki, pomarańcze, kakao, pszenica itd. wprowadzać do jadłospisu początkowo w niewielkich ilościach, stopniowo zwiększając dawkę. Ważny jest też pierwszy czas pierwszego kontaktu z alergenem. W przypadku małych dzieci z matek obciążonych atopią powinniśmy, zachowując naturalne karmienie piersią, pozwalać dziecku próbować rozmaite, zarezerwowane dla dorosłych jedzenie, pod warunkiem, że spełnia ono warunki zdrowego żywienia, o którym pisałam wyżej. Dotyczy to również alergenów wziewnych. Amerykańscy naukowcy, na podstawie badań przeprowadzonych w American Academy of Allergy, Asthma and Immunology, doszli do wniosku, że mieszkanie z psem od dzieciństwa może wpływać na wzmocnienie układu odpornościowego, a to z kolei pozwala ustrzec się przyszłych chorób alergicznych.
Dr Bożena Ryczkowska

Artykuł pobrany z serwisu Artelis.pl
Autorem jest Bożena Ryczkowska

piątek, 6 czerwca 2008

Bóle głowy

Wiele osób skarży się na częste bóle głowy.
Te dolegliwości w dużym stopniu uprzykrzają życie, upośledzają normalną, codzienną aktywność i źle wpływają na nasz stan psychiczny. Kto doświadczył ból głowy, wie, jak nieznośne jest to uczucie. Ja sam do niedawna cierpiałem z powodu migreny, która już od wielu lat dawała mi się we znaki, na szczęście są sposóby na walke z nią, ale o tym za chwile, przyjrzyjmy sie źródłom problemu.
» Przyczyny bólu głowy. Przyczyny bólu głowy mogą być różne, często trudne do rozpoznania. Ogólnie bóle głowy można podzielić na dwie grupy:-bóle głowy objawowe, czyli wtórne, wywołane innymi chorobami :
+Ból głowy może towarzyszyć miejscowym infekcjom w obrębie głowy, które dotyczą uszu, zatok, czy też zębów.
+Częstą przyczyną bólu głowy jest stan zapalny zęba i okostnej.
+Kolejną przyczyną bólu głowy jest zapalenie zatok przynosowych. Jest to jedna z najczęstszych chorób,wywołana przeziębieniem. Niemniej dolegliwości powodowane przez zapalenie zatok mogą być przykre czego i ja się przekonałem na szczęście już nie cierpie na ból zatok, które oprócz bólu głowy, zazwyczaj przejawia się zatkaniem i wodnisto-śluzowym lub ropnym wyciekiem z nosa, upośledzeniem węchu, ściekaniem wydzieliny po tylnej ścianie gardła, towarzyszyć może mu obrzęk powiek, drapanie w gardle, ból mięśni, ból twarzy lub szczęki oraz gorączka i osłabienie. Ból może się wzmagać przy ruchach głowy.
+Bóle głowy, zwłaszcza w okolicy potylicznej, mogą być następstwem zmian zwyrodnieniowych w obrębie szyjnego odcinka kręgosłupa, a także mogą być spowodowane bólem karku.
+Bóle głowy, występujące rano, mogą być spowodowane nadciśnieniem tętniczym, którego objawami są zawroty głowy, zaczerwienienie twarzy, niepokój.
+Bóle głowy występują też jako objaw zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych.
+Inną przyczyną bólu głowy mogą być też guzy mózgu, których objawem jest pojawianie się nagłego bólu głowy oraz wymiotów.
Bóle głowy samoistne, czyli pierwotne:
+migrena - może mieć wiele postaci, najczęściej cierpią na nią kobiety, choć i mężczyźni nie ustrzegli się tej dolegliwości. Objawy to nudności, aura, wrażliwość na światło.
+Bóle napięciowe są także częstym bólem głowy. Przyczyną tego schorzenia jest m.in. stres, emocje, brak snu, przemęczenie, a także czynniki fizyczne, np. niezbyt wygodna pozycja. Bóle napięciowe trwają różnie, od kilkunastu minut do wielu dni, aż do bólów przewlekłych, które trwają tygodnie.
+Ból klasterowy jest najbardziej dotkliwy spośród samoistnych bólów głowy. Napady zaczynają się w okolicy oka, rozchodzą się na połowę twarzy, a potem szybko narastają. Cierpią na nie przewarznie mężczyźni, objawami są: zatkany nos i łzawienie. Bóle trwają od kilkunastu minut do kilku godzin, lecz lubią się często powtarzać i trwać przez całe lata.
Samodzielne leczenie. Leczenie samoistnych bólów głowy polega na podawaniu leków przeciwbólowych (Paracetamol, Ibuprofen, Aspiryna), gdy pojawiają się wymioty leki przeciwbólowe podaje się w czopkach, podaje się też leki przeciwwymiotne. Używa się także leki uspokajające, zmniejszające napięcie emocjonalne. Najlepszymi Lekami dla migreny są leki nowej generacji, cieszące się największą skutecznością - tryptany. Jednak gdy ktoś cierpi na bóle głowy całe lata, przyimowanie dużych ilości leków może znacznie zaszkodzić choremu. Dlatego stosuje się naturalne sposoby uśmierzania bólu takie jak:
-Czasami wystarczy spacer na świeżym powietrzu
- oderwanie się na chwilę od wykonywanego zajęcia
- krótki sen,
-ćwiczenie relaksujące lub masaż
-stosowanie roślinnych środków przeciwbólowych. A to tylo niektóre z naturalnych i bezpiecznych rozwiązań bólu głowy, trzeba ich tylko poszukać.
Do lekarza: Gdy ból głowy pojawia się od czasu do czasu, ma niewielkie nasilenie, związany jest ze zmęczeniem, niewyspaniem, czy przeziębieniem i nie towarzyszą mu niepokojące objawy można stosować leki przeciwbólowe (np. Paracetamol, Ibuprofen). Gdy jednak dolegliwości bólowe trwają dłużej, pojawiają się często lub/i występują niepokojące objawy (np. gorączka, nudności, zawroty głowy, sztywność karku) należy skonsultować się z lekarzem, który po ustaleniu przyczyny zaleci odpowiednie leczenie.
Artykuł pobrano z serwisu Artelis.pl
jego autorem jest marek szynkiewicz

sobota, 19 kwietnia 2008

Zatwardzenie.

Artykuł dedykuję tacie.
Pozornie błahy problem, dotyka jednak od czasu do czasu niemalże każdego z nas i samo w sobie razem z następstwami przewlekle występującego zatwardzenia może znacznie obniżać jakość naszego życia.
Prawidłowa częstość oddawania stolca jest bardzo zróżnicowana, zazwyczaj zawiera się w granicach pomiędzy 3 razy dziennie i 3 razy na tydzień.
Czym właściwie jest zatwardzenie? Mówimy o nim jeśli wypróżnienia występują mniej niż 3 razy w tygodniu lub gdy towarzyszy im potrzeba silnego parcia na stolec. Zatwardzenie samo w sobie nie jest chorobą, jednak może (lecz nie musi) być objawem innych chorób. Mało kiedy jest też szkodliwe, nie spowoduje zatrucia czy zabrudzenia ciała.
Zatwardzenie może spowodować, że będziesz się czuć rozdęty lub odczuwać potrzebę wypróżnienia, pomimo jej niemożliwości. Wysiłek towarzyszący defekacji może doprowadzić do powstania hemoroidów i krwawień. Kobiety mogą odczuwać nieprzyjemne doznania podczas stosunku w związku z przepełnionym jelitem.
Zatwardzenie jest zazwyczaj spowodowane kilkoma przyczynami: niedostateczna ilość błonnika w diecie, nieprawidłowe nawyki związane z oddawaniem stolca (jak powstrzymywanie się przy odczuwaniu potrzeby wypróżnienia), nieskoordynowana czynność mięśni uczestniczących w defekacji. Dodatkowymi czynnikami przyczyniającymi się do tego stanu są: odwodnienie, brak aktywności fizycznej, praca zmianowa, czynniki psychologiczne czy kiepski stan higieniczny toalet.
Zatwardzenie może być również spowodowane takimi stanami jak: niedrożność jelit w związku z ich zapaleniem czy guzami, ciążą, niedoczynność tarczycy, zmieniona funkcja nerwów/mięśni kontrolujących ruchy jelit jak np. w zespole jelita drażliwego. Również niektóre leki: niektóre środki przeciwbólowe czy przeciwkaszlowe jak kodeina, leki na nadkwaśność zawierające glin lub wapń, niektóre leki przeciwdepresyjne i uspokajające, leki oddziałujące na funkcje mięśni, jak niektóre leki na ból brzucha, rozluźnienie pęcherza moczowego czy parkinsonizm.
Co możemy zrobić, aby nasze jelita pracowały sprawniej? Starajmy się udać do toalety zaraz po tym gdy odczuwamy taką potrzebę, najlepiej rozwinąć jakiś regularny rytm, np po wstaniu z łóżka, po śniadaniu, porannej kawie. Pijmy dużo płynów, 8-10 kubków dziennie, jest to szczególnie istotne u starszych osób, u których występuje zaburzenie odczuwania pragnienia. Starajmy się jeść wystarczającą ilość błonnika (sprawia, że stolec jest większy objętościowo, bardziej miękki i łatwiejszy do wydalenia). Błonnik zawierają nie tylko twarde części warzyw i owoców, jest on również obecny w ich miękkich częściach. Najlepszymi sposobami na zwiększenie zawartości błonnika w diecie jest jedzenie różnego rodzaju płatków śniadaniowych, ciemnego, pełnoziarnistego pieczywa oraz dużej ilości warzyw i owoców. Aktywność fizyczna wspomaga ruchy jelit, starajmy się być aktywni nawet w przypadku niepełnosprawności. Unikajmy leków przeczyszczających, w krótkim okresie pomagają, jednak na dłuższą metę rozregulowują naturalną pracę jelita. Starajmy się jeść w regularnych odstępach czasu, lepiej jest jeść kilka mniejszych niż mniej bardziej obfitych posiłków dziennie. Ważną kwestią jest również zadbanie o dobry stan używanych przez nas toalet.
Kiedy udać się do lekarza? Gdy zatwardzenie nie ustępuje po zastosowaniu powyższych środków i sprawia problemy, gdy następuje zmiana rytmu wypróżnień (zwłaszcza osoby po 40 roku życia), gdy pojawia się krwawienie z odbytu, silny ból lub silne powiększenie obwodu brzucha ("rozdęcie").

czwartek, 10 kwietnia 2008

Przeprosiny.

Przez kilka ostatnich dni nie bylem w stanie odpowiadać na pytania, dużo pracy plus kłopoty z internetem. A trochę się ich nagromadziło, postaram się w przeciągu kilku dni odpowiedzieć na zaległe. pzdr

sobota, 2 lutego 2008

Witam po przerwie.

Dokonałem w końcu zakupu wspaniałego bezprzewodowego modemu i mogę już odpowiadać wam na pytania. Chyba pierwszy raz od czasu kafejek internetowych płacę za internet (nie dość, że darmowe porady to jeszcze dopłacam ;) ) ach, nie ma to jak darmowy net w akademiku. Także zapraszam do zadawania pytań, postaram się każdego dnia po pracy (ok. 18.30 czasu polskiego) odpowiedzieć na pytania z danego dnia (oczywiście czasem pracuję dłużej bo jest coś ważnego do zrobienia lub dyżuruję. zapraszam też do kiosku internetowego. www.kiosek.pl

czwartek, 24 stycznia 2008

kolejna przerwa

Przepraszam, że znowu tak długo nie odpowiadałem na pytania. niestety, ale internet w szpitalu i bibliotece blokuje blogera, siec bezprzewodowa, do której bylem podłączony przestała działac i nie mam zbytnio czasu zorganizowac sobie innego połączenia, ale postaram sie juz niedlugo miec jakies regularne. jesli macie ochote poczytac to opisuje swoje przygody na www.mlodylekarz.blogspot.com warto zajrzeć też do ciekawego sklepu z tresciami elektronicznymi www.brainsbeat.nextore.pl - polecam!

czwartek, 3 stycznia 2008

Kapsułka endoskopowa - przełom w badaniu przewodu pokarmowego?



W wielkim skrócie:
Od niedawna istnieje metoda pozwalająca na obejrzenie od wewnątrz jelita cienkiego, np. w przypadku gdy podejrzewamy krwawienie z niego. Nie jest to jednak metoda powszechnie dostępna. Natura jest jednak sprawiedliwa i jako, że uczyniła jelito cienkie trudne w bezpośrednim dostępie, również problemy z nim związane (krwawienie, nowotwory) należą do rzadkości.

Pełen artykuł:
Kapsułka endoskopowa jest nową metodą diagnostyczną, służącą do oceny jelita cienkiego. Jej niewątpliwą zaletą jest nieinwazyjność i dość duża skuteczność w diagnostyce krwawienia z przewodu pokarmowego u pacjentów, u których nie udało się postawić rozpoznania na podstawie innych „klasycznych” badań (kolonoskopia, gastroskopia, pasaż przewodu pokarmowego, enterokliza). Jak każde narzędzie diagnostyczne, tak i ta metoda ma swoje ograniczenia. Wynikają one z faktu, że nie zawsze da się zarejestrować zmianę, może ona być także przeoczona na późniejszym etapie, w czasie oceny przez lekarza. Ponadto (przynajmniej jak na razie) nie ma możliwości pobrania materiału do badania histopatologicznego.

Przez wiele lat diagnostyka jelita cienkiego, w porównaniu z metodami obrazowania pozostałych odcinków przewodu pokarmowego, była bardzo ograniczona. Od dawna istnieją możliwości oceny makroskopowej (i mikroskopowej) błony śluzowej przełyku, żołądka i jelita grubego. W czasie gastroskopii można co prawda ocenić także i początkowy odcinek dwunastnicy, a kolonoskopia pozwala, w większości przypadków, na zobrazowanie dystalnego odcinka jelita krętego (tzw. ileum terminale), lecz pozostała część jelita cienkiego pozostawała praktycznie niedostępna. Klasyczne metody radiologiczne (pasaż przewodu pokarmowego i enterokliza) mają niewystarczającą czułość, a enteroskopia śródoperacyjna nie zawsze jest możliwa do wykonania.
W ostatnich latach postęp techniczny umożliwił stworzenie bezprzewodowej kapsułki endoskopowej jednorazowego użytku [1]. Urządzenie jest na tyle małe, że pacjent może je bez trudu połknąć. Kapsułki wyposażone są w źródło silnego światła, miniaturową kamerę wykonującą zdjęcia z dość dużą szybkością (do kilku na sekundę) i baterię, która umożliwia nieprzerwaną pracę przez wiele godzin, dzięki czemu ocenione może być całe jelito cienkie. Obraz w postaci cyfrowej jest rejestrowany przez elektrody, przyklejone na brzuchu pacjenta i zapisywany na dysku twardym rejestratora. Całe urządzenie wyglądem przypomina rejestrator Holtera.
Przygotowanie do badania wymaga jedynie pozostawania na czczo na 8 godzin przed rozpoczęciem rejestracji i w czasie samego badania. Czas pasażu kapsułki przez jelito cienkie to najczęściej około 7-8 godzin. W chwili obecnej rejestratory są wyposażone w specjalne systemy informujące, że kapsułka osiągnęła kątnicę i że można zdjąć elektrody. Obraz następnie jest oceniany przez lekarza. Ponieważ najczęstszym wskazaniem do wykonania tego badania jest krwawienie z przewodu pokarmowego o nieustalonej przyczynie, producenci stworzyli oprogramowanie ułatwiające ocenę obrazów właśnie pod tym kątem – zdjęcia z miejsc podejrzanych są specjalnie zaznaczane i łatwo jest je odnaleźć.

Krwawienie z przewodu pokarmowego o nieustalonej etiologii
Krwawienie z przewodu pokarmowego, o nieustalonym metodami klasycznymi źródle, jest najczęstszym wskazaniem do badania kapsułką endoskopową. Niedawno ukazała się analiza, podsumowująca wyniki 32 badań za pomocą kapsułki endoskopowej [2]. W grupie chorych diagnozowanych ze względu na to wskazanie, czułość enteroskopii kapsułkowej wyniosła aż 73%, z czego w 48,5% zmiany uznane za źródło krwawienia wykryto jedynie tą metodą, a w 24,5% były one także widoczne w badaniu metodą kontrolną (enteroskopią śródoperacyjną, pasażem przewodu pokarmowego lub kolonoskopią z oceną ileum terminale). W 17% przypadków kapsułka nie wykrywała zmian, które uwidoczniono innymi metodami. Najczęstszymi patologiami były (w kolejności malejącej): zmiany naczyniowe, zmiany zapalne, owrzodzenia jelita cienkiego.
W innym badaniu [3] Sarin i współpracownicy porównywali skuteczność kapsułki endoskopowej z enteroskopią śródoperacyjną. Wykazali oni, że czułość badania kapsułkowego wyniosła 67,2 % i była większa niż badania śródoperacyjnego, które do tego momentu uważane było za najlepszą metodę obrazowania jelita cienkiego.

Kapsułka endoskopowa w chorobie Crohna
Drugim „klasycznym” wskazaniem do oceny jelita cienkiego jest choroba Crohna. W tej grupie chorych badanie kapsułkowe może być pomocne na wielu etapach diagnostycznych. Pozwala na postawienie rozpoznania (zmiany w jelicie cienkim występują w 30-40% przypadków choroby Crohna) u pacjentów z typowymi objawami i prawidłowym wynikiem gastroskopii i kolonoskopii, lub obecnością nietypowych zmian zapalnych. Pozwala także prawidłowo ocenić zasięg choroby i odpowiedź na leczenie [4].

Inne wskazania, przeciwwskazania i powikłania enteroskopii kapsułkowej
Enteroskopia kapsułkowa znajduje także zastosowanie w diagnostyce biegunek, zespołów złego wchłaniania, chudnięcia, gorączki, rodzinnych zespołach polipowatości i innych. Do bezwzględnych przeciwwskazań do tego badania należą: kliniczne bądź radiologiczne objawy niedrożności, rozległa, aktywna choroba Crohna zajmująca jelito cienkie, ciasne zwężenia jelita cienkiego, pseudoniedrożność, masywna uchyłkowatość jelita cienkiego i wiek poniżej 10 lat. Względne przeciwwskazania obejmują: przebyte wszczepienie rozrusznika serca (urządzenie może zakłócać jego pracę), dysfagię, ciążę i przebyte operacje jamy brzusznej i/lub miednicy mniejszej. Najczęstszym powikłaniem jest zaklinowanie się kapsułki, wymagające endoskopowego lub chirurgicznego usunięcia. Powikłanie to dotyczy około 1% badań i najczęściej zdarza się u chorych z chorobą Crohna.

Enteroskopia kapsułkowa jest nową metodą, umożliwiającą nieinwazyjną ocenę jelita cienkiego. I to właśnie ta nieinwazyjność jest jej największą zaletą, jak i wadą . Na razie nie ma bowiem możliwości, by w trakcie tego badania pobrać wycinki do oceny histopatologicznej. Takie możliwości daje np. enteroskopia dwubalonowa. W chwili obecnej uważa się te dwa badania nie tyle za konkurencyjne, ile za wzajemnie się uzupełniające.
Na koniec chciałbym jeszcze zwrócić uwagę na jedną rzecz; czytając wyniki badań oceniających skuteczność diagnostyczną badania kapsułkowego należy pamiętać, że oceniają one najczęściej czułość wykrywania jakichkolwiek patologii jelita cienkiego, ale niekoniecznie tych patologii, które są odpowiedzialne za objawy u konkretnego pacjenta. Dlatego też wyniki mogą być nieco zawyżone.
tekst zaczerpnięty z serwisu chirurg.pl

środa, 28 listopada 2007

Przerwa w poradach

przepraszam, ze nie odpowiadam na pytania, ale przeprowadzilem sie w nowe miejsce, jestem odciety od swiata i duzo pracuje. plusem jest to ze zdobywam wiele cennego doswiadczenia medycznego. prosze o cierpliwosc i dziekuje za wyrozumialosc.

poniedziałek, 12 listopada 2007

Jak poprawić odporność?

Jesień, zima są porami kiedy jesteśmy bardziej narażeni na infekcje. Trudno jest całkowicie ich uniknąć, ale możemy postarać sięo zmniejszenie ich częstości przez podniesienie naszej odporności. Oto parę słów na ten temat.

Choroba przeziębieniowa jest to przypadłość wywołana przez wirusy (nie przez bakterie!) i w związku z tym w większości przypadków nie ma potrzeby stosowania antybiotyków (które nie są obojętne dla naszego zdrowia). W związku z powszechnością choroby i brakiem określonych leków powstało wiele „domowych” sposobów radzenia sobie z przeziębieniem. Jednym z najbardziej skutecznych jest wygrzewanie się w łóżku, w związku z koniecznością pracowania jest to często trudne do osiągnięcia, ale warto chociażby po powrocie do domu wskoczyć do łóżka ubranym w jakiś dres i nakryć się dodatkowo kocem. Wspomagająco stosowane są często czosnek, cebula i miód, w związku z ich pobudzającym działaniem na układ odpornościowy i właściwościami antybakteryjnymi (np. allicyny zawarte w świeżym czosnku). Rzeczą o której nie wspomina się w kontekście leczenia przeziębień jest przyjmowanie dużej ilości płynów (najlepsza jest woda niegazowana lub soki owocowe bogate w witaminę C). Płyny nie tylko rozrzedzają wydzieliny, pomagając szybciej wydalić mikroby, ale również poprawiają krążenie i funkcjonowanie układu odpornościowego. Znam kilka osób, na które skutecznie działa płukanie gardła przy użyciu wody z niewielkim dodatkiem soli. Stosowanie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych powinniśmy ograniczyć do koniecznych sytuacji (nasilony ból, gorączka) ponieważ również nie są to leki obojętne dla naszego organizmu (szkodliwy wpływ na wątrobę, nerki i przewód pokarmowy – działanie wrzodotwórcze).
Może czytelnicy bloga podzielą się własnymi, skutecznymi sposobami na leczenie przeziębienia.

Jak można poprawić swoją odporność. Ogólny dobry stan zdrowia kojarzony jest z dobrą odpornością, są też jednak sposoby na utrzymanie jej w szczytowej formie. Oto sposoby na podniesienie naturalnych sił obronnych naszego organizmu.

Zdrowa, zbilansowana dieta jest kluczowa dla utrzymania organizmu w stanie zdrowia i odporności na choroby. Spożywanie zbyt dużej ilości kalorii nie tylko zwiększa obwód talii, ale też osłabia system odpornościowy, z drugiej strony głodzenie się również nie jest najlepszym wyjściem i osłabia naszą odporność, dlatego należy zadbać o jakość naszej diety. Bardzo pomaga również aktywność fizyczna, badania wykazały dwukrotne zmniejszenie częstości przeziębień przy wykonywaniu średnio nasilonych ćwiczeń, jak szybki 30-45 minutowy spacer 4-5 razy w tygodniu.
Dobrym składnikiem diety poprawiającej odporność są wiśnie, ich intensywny czerwony kolor pochodzi z antocyjanin, działających przeciwzapalnie i wyłapujących szkodliwe wolne rodniki. Wiśnie zawierają również sporo witaminy C. Pomocnym składnikiem posiłków jest także rzeżucha, jej liście zawierają składniki pomagające oczyścić krew i wspomagające dobrą bakteryjną florę jelitową. Rzeżucha dostarcza tak samo dużo witaminy C jak pomarańcza, zawierając również więcej żelaza niż szpinak i sporo antyutleniaczy.

Naturalnymi środkami wspomagającymi nas w walce z mikrobami są cebula i czosnek (zawierają między innymi związki siarki). Najskuteczniej działają surowe, jeśli jednak nie lubisz ich smaku, możesz dodawać je do sosów, dipów, sałatek.

Dla wzmocnienia odporności warto zadbać również o właściwą bakteryjną florę jelitową, w tym celu dobrze jest spożywać jogurty probiotyczne (zawierające bakterie Lactobacillus i Bifidobacterium), jak również preparaty prebiotyczne (zawierające składniki wspomagające rozwój „dobrych” bakterii – często są łączone razem jako pro-prebiotyki). Najważniejszymi składnikami odżywczymi pozwalającymi zmobilizować naturalne siły obronne organizmu są witamina C i cynk. W przypadku infekcji możemy znacznie zwiększyć ich przyjmowanie, witamina C jest rozpuszczalna w wodzie i jej ewentualny nadmiar powinien zostać wydalony z moczem. Znaczącą role odgrywa również witamina D, aby naturalnie ją uzyskać najlepiej wystawić się na działanie światła słonecznego, ważne też, aby nasza dieta zawierała produkty mleczne, jajka i ryby.

Stres wpływa w negatywny sposób na nasz system odpornościowy, między innymi poprzez wydzielanie hormonów stresu (np. kortykosteroidów) mających działanie immunosupresyjne. Warto więc dla poprawienia odporności z nim powalczyć. Pozytywny wpływ ma słuchanie naszej ulubionej muzyki i oglądanie komedii. Kontakt fizyczny z naszym partnerem czy nawet przytulenie przyjaciela ma bardzo łagodzący wpływ na naszą psychikę. Wykazano również analogiczny pozytywny wpływ zwierząt domowych na redukcję poziomu stresu i obniżenie ciśnienia, pogłaskaj więc swojego kota lub wyprowadź na spacer psa! Jeżeli czujesz się bardzo zestresowany możesz spróbować medytacji lub innych technik relaksacyjnych. Tak naprawdę samo wyciszenie się i wsłuchanie we własny oddech znacznie Cię uspokoi i dodatkowo uczyni bardziej odpornym na choroby.
Wysypiaj się. Badania krwi ludzi pozbawionych snu wykazały mniejszą ilość komórek odpornościowych. Jeżeli masz problemy ze snem zastosuj się do wskazówek zawartych w rozdziale dotyczącym snu.

środa, 24 października 2007

Czerniak


Dostałem niedawno pytanie na temat czerniaka. Chodziło dokładnie o to czy może się on rozwinąć z ciemniejącego siniaka.

Czerniak złośliwy jest złośliwym nowotworem skóry wywodzącym się z komórek barwnikowych skóry (melanocytów), czasem może on rozwinąć się też innych miejscach jak błony śluzowe, pod płytką paznokciową, w gałce ocznej czy na oponach mózgowych. Zdecydowana większość zmian powstaje jednak na skórze, najczęściej na podłożu występujących wcześniej znamion (piegów, przebarwień etc.) chociaż może również rozwijać się na niezmienionej skórze. Mimo, iż nie zawsze powstaje w miejscach wystawionych na działanie promieni słonecznych (promieniowania ultrafioletowego) to jednak w większości przypadków ma związek z nadmierną ekspozycją na słońce. Zwiększone ryzyko występuje jeżeli: 1.mieliśmy bardzo intensywny kontakt z promieniami, prowadzący do oparzeń słonecznych (szczególnie w okresie dzieciństwa) 2.osoby o jasnej karnacji, blond lub rudych włosach, które słońce bardziej parzy niż opala 3.osoby o dużej liczbie znamion barwnikowych (np. osoby z zespołem znamion atypowych) 4. jeżeli ktoś w najbliższej rodzinie chorował na czerniaka 5. osoby często korzystające z solarium. Wymienione przeze mnie punkty są tylko czynnikami ryzyka, nawet jeśli spełniasz je wszystkie nie musisz koniecznie zachorować na czerniaka! Rozpoznanie nowotworu następuje przez badanie histopatologiczne (pod mikroskopem) fragmentu wyciętej zmiany, powinno się wyciąć całe podejrzane znamię wraz z fragmentem zdrowo wyglądającej skóry dookoła. Sami powinniśmy obserwować swoją skórę i w przypadkach gdy zauważymy: kształt asymetryczny, nieregularny, nierówny rozkład barwy, nierówne brzegi, zmiany w grubości i powierzchni zmiany, wielkość powyżej 6 mm, swędzenie, krwawienie czy inną zmianę charakteru jakiejś zmiany na skórze warto zgłosić się do dermatologa na badanie dermatoskopowe lub na wycięcie podejrzanej zmiany. Czerniak jest jednym z najzłośliwszych nowotworów jednak szybko wykryty daje bardzo duże szanse wyleczenia.

A z ciemniejącego siniaka raczej się nie rozwinie ;)

poniedziałek, 15 października 2007

Jak poprawić swój sen


Sen jest wbrew pozorom jednym z najistotniejszych czynników wpływających na nasze samopoczucie, warto więc zadbać o to abyśmy byli rano wypoczęci, jak to osiągnąć?
Niedawno opublikowane wyniki badań wskazują, że ponad połowa z nas ma problemy ze snem. Średnio ludzie potrzebują około 7,5 do 8,5 godzin snu w nocy, ale nie ma żadnej określonej normy dla żadnej z grup wiekowych. Jeśli jesteś śpiący w trakcie dnia, lub pozostajesz długo w łóżku w trakcie weekendu najprawdopodobniej nie masz wystarczającej ilości snu (lub odpowiedniej jego jakości).
Alkohol. Wieczorny drink czy piwko po ciężkim dniu pracy mogą pomóc Ci się rozluźnić, ale mogą Cię również pobudzić, ponieważ nasz organizm w procesie wydalania alkoholu wytwarza stymulujące nas substancje. Dodatkowo rozluźnia mięśnie, co zwiększa prawdopodobieństwo chrapania, co doprowadza do nie dającego wypoczynku snu. Nie wspominając już o samopoczuciu rano po poważniejszym zabalowaniu. Wykazano naukowo pozytywny wpływ na zdrowie spożywania czerwonego wina, w związku z zawartymi w nim polifenolami wpływa na nasz organizm przeciwmiażdżycowo oraz prawdopodobnie zmniejsza ryzyko niektórych nowotworów przez zwalczanie wolnych rodników. Ale nie jest to tak, że im więcej tym lepiej, najbardziej korzystne działanie przynosi wypicie jednej (sic!) lampki czerwonego wina dziennie, np. wieczorem do kolacji. Spożywania innych rodzajów i innych ilości alkoholu do zdrowych nie należy.
Papierosy. Oto kolejny powód dla którego warto rzucić palenie, wpływa ono bardzo negatywnie na Twój sen. Nikotyna zawarta w papierosach jest jednym z najsilniejszych uwalniaczy adrenaliny, co sprawia, że jesteś pobudzony i utrudnia zaśnięcie. Dodatkowo palenie powoduje obrzęk śluzówki wyścielającej drogi oddechowe, co utrudnia przepływ powietrza, mogąc również powodować chrapanie.
Kawa. Czy koniecznie potrzebujesz kawy lub kofeiny w innej postaci aby czuć się pobudzonym wieczorem? Nawet niewielki ilości kofeiny mogą mieć wpływ na jakość naszego snu. Postaraj się ograniczyć picie tego typu napojów po kolacji, z pewnością dużo łatwiej będzie zasnąć.
Jedzenie. Twój układ pokarmowy lubi iść spać wcześnie, około godziny 19. W związku z tym powinieneś jeść lekko wieczorem i spożywać swój największy posiłek w środku dnia zamiast wieczorem. Ciężkie posiłki, bogate w nasycone tłuszcze i mięso sprawiają sporo wysiłku dla naszych jelit. Najlepszy jest lekki posiłek z ryżem, jakieś warzywa gotowane na parze czy jogurt. Unikaj jedzenia bogatego w tłuszcze nasycone, ponieważ podnoszą one kwaśność żołądka i często przerywają sen.
Chrapanie. Często nasila się wraz z wiekiem, ale może być również oznaką choroby nazywanej Zespołem Bezdechu Śródsennego??? Powstaje on gdy drogi oddechowe blokują się, co sprawia, że przestajesz oddychać i doprowadza do wybudzenia. Jest to często nierozpoznawalna choroba zaczynająca się zazwyczaj ok. 40 roku życia. Porozmawiaj ze swoim lekarzem rodzinnym jeśli podejrzewasz ją u siebie lub partnera.
Melatonina. Zapewne większość z was słyszała o jej wpływie na sen. Jest to hormon produkowany przez szyszynkę (niewielki gruczoł znajdujący się w mózgowiu) mający pozytywny wpływ na proces snu i naturalnie uwalniany do krwioobiegu gdy jest ciemno. W związku z tym wskoczenie do łóżka zaraz po wyłączeniu jasnego światła lub oglądaniu telewizji może sprawić, że zaśnięcie nie będzie takie proste. Poświęć trochę czasu na relaks w przygaszonym świetle przed pójściem spać, wyłącz światła zaraz po tym jak wskoczysz do łóżka. Ważne również jest by pomieszczenie, którym śpisz było ciemne, ciche i nie za gorące.
Oczywiście można przyjmować melatoninę w tabletkach, ale uważam, że znacznie lepiej zwiększyć jej wydzielanie w sposób naturalny.
Wysiłek fizyczny. Regularne ćwiczenia fizyczne przyczyniają się niewątpliwie do poprawy zdrowia, jednak wykonywane późnym wieczorem mogą Cię rozbudzić i utrudnić zaśnięcie. Regularny wysiłek o wcześniejszej porze ułatwia jednak zaśnięcie i poprawia jakość snu.
Nawyki. Postaraj się kłaść do łóżka a zwłaszcza wstawać o tej samej godzinie codziennie rano, również w weekendy. Pozostaw sobie troszeczkę czasu na zrelaksowanie się, może być trudno zasnąć zaraz po zakończeniu jakiejś stresującej pracy czy rozmowy. Wieczorna kąpiel czy słuchanie kojącej muzyki może bardzo pomóc w zaśnięciu. Jeżeli jakieś stresujące myśli chodzą Ci po głowie – zapisz je, i pamiętaj, że każdy problem przynosi ze sobą środki pomagające w jego rozwiązaniu. Możesz stosować jakiś określony rytuał przed położeniem się spać – jak czytanie, modlitwa czy posprzątanie biurka; jeżeli będziesz robić to codziennie przed snem, zasypianie na zasadzie odruchu warunkowego będzie stawać się łatwiejsze. Używaj łóżka wyłącznie do spania i miłości, nie czytaj w nim, nie oglądaj telewizji, nie wypełniaj żadnych papierów, nawet jeśli masz laptopa postaraj, się nie używać go w łóżku.
Przebudzenie. Jeśli przebudzisz się w nocy nie przewracaj się z boku na bok, wstań, idź do toalety, poczytaj w przygaszonym świetle dopóki znowu nie zrobisz się śpiący. Po przebudzeniu rano: wstań z łóżka, zaświeć światło i zacznij coś robić, zamiast wylegiwać się w nim i dawać sobie kolejne 10 minut, nawet kolejne pół godziny nie sprawi, że będziesz bardziej wypoczęty niż jesteś.

niedziela, 30 września 2007

Coś z innej beczki

Zajrzyj koniecznie na http://www.otwieramy.pl/?p=2922 nowa platforma polskiego e-biznesu, zacznij zarabiac w internecie również Ty.
polecam również program partnerski i ksiazki wydawnictwa zlote myśli http://www.zlotemysli.pl/poradymedyczne oraz kiosk internetowy http://www.brainsbeat.nexto.pl

środa, 25 lipca 2007

Podstawowe wskazania w walce z nadwagą i otyłością.


Wskazówki, które pomogą tym, którzy chcą zmniejszyć swoją wagę:
- Nie najadajmy się do syta, wstając od stołu powinniśmy mieć uczucie raczej lekkiego niedoboru niż nadmiaru jedzenia.
- Starajmy się liczyć kalorie zawarte w naszych posiłkach, tak aby poznać które z pokarmów zawierają duże ich ilości.
- Jedzmy powoli, długo przeżuwając każdy kęs, ta taktyka pozwala już w trakcie posiłku dotrzeć informacji o jedzeniu do ośrodków sytości i w związku z tym zwiększa szansę na spożycie mniejszej ilości pokarmów
- Jedzmy regularnie, raczej 5-6 niewielkich posiłków zamiast 3 dużych, w podobnych odstępach czasu
- Staramy się nie przegryzać między posiłkami
- Powinniśmy zjeść śniadanie przed wyjściem z domu, ograniczy to szanse na dojadanie
- Ostatni posiłek spożywamy na około 3-4 godziny przed snem (dawniej mówiło się o godzinie 18, ale czas ten zależy od tego kiedy ktoś się kładzie spać)
- Nie traktujmy jedzenia jako sposobu na zabicie czasu (przegryzanie chipsów przed telewizorem) lub leku na smutek (słodycze, zwłaszcza czekolada)
- Ograniczmy spożycie alkoholu, bardzo mocno sprzyja on dojadaniu
- Regularna aktywność fizyczna, jeżeli jesteśmy zupełnie bez formy można zacząć od delikatnej gimnastyki i spacerów, stopniowo dawkując większy wysiłek wraz ze wzrostem formy
Powodzenia wszystkim zmniejszającym wagę!

niedziela, 24 czerwca 2007

Schizofrenia - 10 tez


Poziom wiedzy na temat tej choroby jest z różnych względów niewysoki, pomimo, iż dotyka ona więcej niż 1% z nas. Sam pamiętam jak niewiele wiedziałem rozpoczynając studia medyczne, dlatego przedstawiam tutaj 10 tez mających pozwolić zrozumieć na czym polega schizofrenia.

1. Schizofrenia jest chorobą - nie jest jakimkolwiek wykroczeniem, nikt nie ponosi za nią winy, wiąże sięz cieprieniem i koniecznością pomocy.

2. Schizofrenia jest chorobą o wielu wymiarach - również osobowym, społecznym i duchowym.

3. Schizofrenia jest nie tylko chorobą, lecz również indywidualnym i społecznym doświadczeniem człowieka.

4. Schizofrenia nie jest chorobą dziedziczną - czynniki genetyczne wywierają wpływ, lecz nie określają zachorowania w sposób jednoznaczny, bez udziału czynników niegenetycznych.

5. Schizofrenia nie jest chorobą nieuleczalną - rokowanie jest poważne, lecz nie zawsze niepomyślne, niemal zawsze można w istotnym stopniu chorym pomóc.

6. Jest schizofrenia, nie ma "schizofreników" - choroba nie określa osoby chorego, zawsze zachowuje on podmiotowość i znaczne obszary zdrowego funkcjonowania.

7. Chory na schizofrenię pozostaje człowiekiem, osobą, obywatelem - jak każdy z nas, choroba nie odbiera człowieczeństwa, godności ani praw obywatelskich.

8. Chorzy na schizofrenię nie zagrażają innym bardziej niż osoby zdrowe - agresja stanowi problem u zdecydowanej mniejszości chorych, a leczenie umożliwia jej kontrolę.

9. Chorzy na schizofrenię oczekują szacunku, zrozumienia i pomocy - należy unikać szufladkowania, niezrozumienia i dyskryminacji.

10. Schizofrenia rzuca światło na pytania egzystencjalne wspólne chorym i zdrowym - chorzy mają wiele do powiedzenia, należy ich tylko uważnie słuchać.

piątek, 11 maja 2007

Szumy uszne (tinitus)

Szumy uszne (tinitus) to wrażenie słyszenia nie będących słowami dźwięków przy braku zewnętrznych bodźców. Najczęściej występuje w wieku 50-60 lat. Dzwonienie, brzęczenie ma najcześciej pochodzenie z ucha wewętrznego lub układu nerwowego. Klikanie, pstrykanie wskazuje na pochodzenie z ucha zewnętrznego lub środkowego lub podniebienia.
Przyczyny szumów usznych są bardzo różnorożna je podzelić na problemy z uchem i ogólne.
Przyczyny uszne: utrata słuchu, hałas, urazy ucha, otoskleroza, choroba Meniera.
Przyczyny ogólne: nadciśnienie, anemia, leki: aspiryna, moczopędne, nadmiar alkoholu, przyczyny psychologiczne.
Szumy uszne (tinitus) wymagają szerokiej i szczegółowej diagnostyki, ponieważ taka sytuacja może wynikać z szeregu różnych sytuacji; czasem nie da się ustalić ostatecznie przyczyny. W przypadku wykrycia przyczyny usunięcie jej prowadzi zazwyczaj do ustąpienia objawów (chyba że zmiany są nieodwracalne). Ciekawą metodą radzenia sobie z szumami usznymi nieustalonego pochodzenia jest Tinitus Restraining Therapy - metoda polega na zagłuszaniu szumów występujących w uszach szumami zewnętrznymi – habituacja (można spróbować słuchać co jakiś czas rozstrojonego radia - jest to szczególnie pomocne przy zasypianiu). W przypadku utraty słuchu aparaty słuchowe mogą poprawić sytuację, ponieważ szumy otoczenia zagłuszają tinnitus. Stosuje się różne leki w zależności od sytuacji, żaden nie jest jednak uniwersalny.

Kiedy należy wyciąć migdałki?


Praktycznie każdy od czasu do czasu przechodzi jakąś infekcję gardła. Są też osoby, które regularnie chorują na anginy (zapalenie gardła i migdałków podniebiennych). W jakich sytuacjach powinniśmy zdecydować się na usunięcie migdałków (tonsillektomię)? Sytuacje, w których należy wykonać zabieg można podzielić na miejscowe i ogólnoustrojowe. Do wskazań miejsowych zaliczamy: częste anginy, przebyty ropień okołomigdałkowy, powiększone i bolesne okoliczne węzły chłonne oraz znaczne powiększenie migdałków utrudniające oddychanie i połykanie (taka sytuacja występuje głównie u dzieci). Wskazania ogólne związane są głównie z koniecznością usunięcia migdałków jako źródła zakażenia w chorobach autoimmunologicznych (takich jak choroba reumatyczna, zapalenie wsierdzia, zapalenie mięśnia serca, zapalenie osierdzia, kłębuszkowe zapalenie nerek, powikłania neuropsychiatryczne np. zespół PANDAS). Przeciwwskazaniami do usunięcia są ciężkie choroby jak białaczka, agranulocytoza, gruźlica czy cukrzyca. Szczególnie mocno trzeba rozważyć wskazania do usunięcia u osób zawodowo pracujących głosem (śpiewaków, aktorów czy nauczycieli). Ostateczną decyzję o tonsillektomii podejmuje oczywiście lekarz laryngolog.

środa, 18 kwietnia 2007

Proponowana diagnoza wstępna nietypowej gorączki

Przyczyn występowania okresowej gorączki może być co najmniej kilka. Na początek wziąłbym pod lupę ewentualne czynniki zakaźne w zwiazku z podawanym przez Pania zespołem mononukleozopodobnym (lub mononukleozą). Aby wykazać cechy zapalenia proponuję powtórzyć morfologię krwi wraz z rozmazem, zrobić OB (bardzo dziwne że poprzednio wyszło niskie), i jesli jest mozliwosc to rowniez CRP. Prosze mi rowniez napisac czy pamieta Pani powiekszenie wezlow chlonnych i ewentualnie sledziony w czasie opisywanej pazdziernikowej infekcji. Czy córka wyjezdzała do krajow tropikalnych lub ma kontakt ze zwierzetami. Jakie srodki stosuje Pani podczas napadow goraczki?